Monday, January 20, 2014

******စိတ္ရယ္က ..ေျခာက္ျခားေလသလား....********

November 6, 2013 at 9:40pm
******စိတ္ရယ္က ..ေျခာက္ျခားေလသလား....********

ေရးသားေပးပို႔သူ-ကိုထြန္းထြန္းႏိုင္

သင့္ေတာ္တဲ႕ ေခါင္းစဥ္ေလးတပ္ ေပးပါ ကိုယ္ေတြ႕႕ သရဲဇာတ္လမ္းေတြမ်ားထဲက တစ္ခုကိုေျပာျပ ပါ့မယ္။ လမ္းမွာဖုန္းနဲ႕ ဇာတ္လမ္းေရးရတာမို႕ စာေတာ့ သိပ္မေခ်ာဘူးေနာ္......

ေရဆင္းမွာ ေက်ာင္းသားဘဝ ပထမနွစ္တုန္းက ျဖစ္ပါတယ္။ စာေမးပြဲနီးျပီဆို ေက်ာင္းသားအမ်ား စုက စာသင္ေဆာင္ေတြဘက္ ညမိုးခ်ဳပ္သန္းေခါင္ေက်ာ္အထိ စာက်က္ႀက တယ္။ အ ေဆာင္ မွာ က ဆူညံၿပီး စိတ္အေနွာင့္အယွက္အျဖစ္မခံခ်င္တဲ႕သူ ေတြထဲက တစ္ေယာက္ အပါအဝင္မို႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္တဲ႕ စာသင္ေဆာင္ဘက္ကို စာသြားက်က္တယ္။ စီနီယာ အစ္ ကိုေတြက သတိေပးတယ္

"စာသင္ေဆာင္ဘက္ လူျပတ္တယ္ တစ္ေယာက္တည္းမသြားႀက နဲ႕ "

လို႔ေျပာပါတယ္...။ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကုိယ့္အာရံုနဲ႔ကိုယ္ဆိုေတာ့ အေရးသိပ္မထားမလိုက္ဘူး..။ဒီ ေနရာမွာ ေရဆင္းစာသင္ေဆာင္ေတြ အေႀကာင္းေျပာရရင္ စာသင္ေဆာင္ကလြဲၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္မွာ လူေနအိမ္မရွိႀကဘူး...။ ေဘးပတ္ပတ္လည္မွာလဲ ေတာေတြပဲရွိတယ္။ေရ ဆင္း မွာ သစ္ေတာစိုက္ပ်ိဳးေရး နဲ႕ ေမြး/ကုတကၠသိုလ္ သံုးခုရွိျပီး စာသင္ေဆာင္ တစ္ခ်ိဳ႕က မီးေခ်ာင္းပ်က္ တံခါးခ်ပ္တစ္ခ်ိဳ႕ကေပါက္ဆိုေတာ့... ေသာ့ေခတ္ထားေပမယ့္ ေပါက္ေနတဲ႕ ျပတင္းတံခါးထဲ လက္ႏႈိက္ျပီး ဂ်က္ေက်ာ္ဖြင့္၀င္ျပီး အထဲကေန ဂ်က္ခ မီးခလုတ္ဖြင့္ျပီး..တစ္ကိုယ္ေတာ္ စာလုပ္ၾကပါတယ္..။ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က စာသင္ေဆာင္တစ္ခုစီမွာခြဲျပီးေတာ့ ေနရာယူလိုက္ၾကပါတယ္..။ကၽြန္ေတာ္က ထိုင္လိုက္လမ္းေလွ်ာက္လိုက္နဲ႔ စာက်က္ျပီးစာရေတာ့ ျပန္ခါနီးစာေတြကို စာေရးစားပြဲေပၚ တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္ ...ျပတင္ေပါက္နဲ႔ တစ္ေပေက်ာ္ေလာက္မွာ မ်က္ႏွာမူ မ်က္စိမွိတ္ျပီး က်က္ထားတဲ့စာ ေတြ အားလံုးကို အစအဆံုး ျခံဳငံုသံုးသပ္ေနပါတယ္..။လူကေတာ့တရားထိုင္ေနသလိုပဲ..။ နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ကယိမ္းေနတာေပါ့..။ အားလံုးျခံဳငံုျပီးသြားတဲ့အခါမွ
ာ စိတ္ေက်နပ္သြားျပီး မ်က္လံုးကိုဖြင့္လိုက္ပါတယ္..။
မ်က္လံုးႏွစ္လံုးလဲဖြင့္လိုက္ေရာ....."အားပါးပါး........အင္မတန္နဲ႔မွ အိုဇာလွတဲ့မ်က္ႏွာၾကီးတစ္ခု ကကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာနဲ႔ကပ္လွ်က္ တစ္ေပေလာက္ပဲခြာတဲ့ ျပတင္းတံခါးမွန္ကေနကပ္ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္..။ သူ႔ပံုၾကီးက ေရခဲေသတၱာထဲမွာ ဘာစားစရာရွိလဲလို႔ၾကည့္တဲ့ပံုမ်ိဳးၾကီး..။ ၀မ္းသာအယ္လဲ မ်က္ႏွာၾကီးနဲ႔............။

"အား........းးးးးးး!!!!! " တစ္ေအာင့္ေလာက္ၾကာေတ့ စာသင္ခန္းတံခါးမေသာ့ကို ဖြင့္ျပီးအဖိုးၾကီးတစ္ေယာက္၀င္လာတယ္...။ "မင္းဘယ္လိုအထဲ၀င္လာတာလဲ...မင္းကိုျမင္ေတာ့ ငါအေတာ္လန္႔သြားတယ္ကြ" တဲ့...။ ျပီးမွသိတာ သူကစာသင္ေဆာင္ေတြကို ညေစာင့္တာ၀န္ယူထားျပီး ရံဖန္ရံခါမွလာအိပ္တယ္တဲ့....။ အဲ့ဒီေန႔က အေဆာင္ဘက္ခဏလာရင္း မီးေရာင္ျမင္လို႔ သူကလဲမွန္အျပင္ကေနအေခ်ာင္း ကိုယ္ကလဲ မ်က္လံုးအဖြင့္တိုက္ဆိုင္သြားေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုးလန္႔သြားရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး...။ၾကံဳဖူးၾကပါသလားဗ်ာ...????? ဒါေပမယ့္ ခုနင္က အဘိုးၾကီးရဲ႕မ်က္ႏွာကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္ရတုန္းကေတာ့ ေၾကာက္တဲ့ပံုစံမျမင္ရပဲ စပ္ျဖီးျဖီး စားစရာရွာတဲ့ပံုၾကီးရယ္ဗ်...။ အဖိုးၾကီးကလဲ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာၾကီးဟာ ထမင္းခ်ိဳင့္လာပို႔တာေစာင့္ေနတဲ့ ဗိုက္ဆာေနတဲ့သူတစ္ေယာက္နဲ႔တူတယ္
လို႔ေျပာပါတယ္...။
ဒီအျဖစ္အပ်က္ဟာ အမွန္တကယ္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာပါခင္ဗ်ာ...ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ.....

ဇာတ္လမ္းေရးသားေပးပို႔သူ-ကိုထြန
္းထြန္းႏိုင္ကို အက္ဒမင္အဖြဲ႕မွ အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္..။
Admin:မိုးတိမ္ပံုျပင္(အသစ္တဖန္ျပန္လည္ ဖန္တီးတင္ဆက္ပါသည္..)

No comments:

Post a Comment